Terrengdekkande myr

Teppemyr på YellShetlandsøyane, med noko torvuttaking.

Terrengdekkande myr eller teppemyr er eit myrområde som dannar eit samanhengande dekke i terrenget, både over høgdedrag, flatar og skråningar.[1][2] Dei vert danna i fuktig klima.

Det finst teppemyrer fleire stader på den nordlege halvkula, med veldokumenterte døme i Irland og Storbritannia. Store delar av tundraen i Russland og Nord-Amerika kvalifiserer også som teppemyr. I Noreg finst dei i kyst- og fjordstrøk frå Agder til Troms. Attverande teppemyrer blir rekna som ei sterkt truga landskapsform i Noreg.

den sørlege halvkula er teppemyrer mindre utvikla ettersom store delar av landmassen her ligg på låge breiddergarder. Miljøtypen er likevel rapportert frå Patagonia,[3] Falklandsøyane og New Zealand. På den subantarktiske Macquarieøya finst det teppemyrer kalla «dundyner» (featherbeds) på heva landområde som kan vera opptil 5 m djupe. Dei skjelv når ein går på dei, og kan vera farlege å kryssa.[4]

  1. Gorham, E. (1957). The development of peatlands. Quarterly Review of Biology, 32, 145–66.
  2. Keddy, P.A. (2010). Wetland Ecology: Principles and Conservation (2nd edition). Cambridge University Press, Cambridge, UK.
  3. Arroyo, M.T.K., P. Mihoc, P. Pliscoff and M. Arroyo-Kalin. (2005). The Magellanic moorland. P. 424-445 in L.H. Fraser and P.A. Keddy (eds.). The World’s Largest Wetlands: Ecology and Conservation. Cambridge University Press, Cambridge, UK.
  4. Hince, Bernadette (2000). The Antarctic Dictionary: A Complete Guide to Antarctic English. Melbourne: CSIRO Publishing. s. 126. ISBN 0643102329. 

Developed by StudentB